"... نواب صفوی به صحنه آمده بود و اعلامیه‌هایی می‌داد. خوب، در همین گیروداری که ادبیات ما دچار نوعی آشفتگی شده بود، اعلامیه‌های نواب صفوی خیلی گویا بود. نه واژه‌های متروک فارسی قدیم را داشت، نه واژه‌های قلمبه سلمبه فرنگی را داشت و نه واژه‌های سنگین حوزوی را داشت. به همین جهت، مردم اعلامیه‌های نواب صفوی را می‌فهمیدند. وقتی، اعلامیه راجع به فلسطین می‌داد، وقتی راجع به حجاب اعلامیه می‌داد، یا راجع به مفاسد اجتماعی، اشغال آذربایجان، هر کس که شش کلاس درس خوانده بود این اعلامیه‌ها را می‌فهمید. به همی�� جهت، از آنها استقبال می‌شد..."